Wielokropek stosuje się w następujących sytuacjach:
1) do zaznaczenia, że tok mówienia został przerwany, głównie w wyniku silnych emocji, np. Zobacz! W krzakach chyba coś jest… O nie!
2) gdy w dalszej części wypowiedzi chcemy wprowadzić treści o takim zabarwieniu, którego czytelnik w określonym kontekście nie oczekuje (rozczarowanie, ironię, komizm), np. Masz na sobie bardzo ładną sukienkę… szkoda, że taką krótką.
Gdy puenta ma charakter neutralny lub podniosły, a nie żartobliwy, wówczas wielokropek należy zamienić na myślnik;
3) do zasygnalizowania opuszczenia w cytowanym tekście – wielokropek umieszcza się w takich przypadkach w nawiasie kwadratowym (czasem okrągłym, jeśli są to jedyne nawiasy występujące w cytatach w całej publikacji), np. Wiersz jest pełen symboli […], aczkolwiek uwagę czytelnika zwracają inne jego elementy.
Interpunkcja związana z opuszczeniem w cytowanym tekście może nastręczać sporo trudności, dlatego warto znać kilka zasad:
– gdy ucinamy początek cytatu, wielokropek w nawiasie kwadratowym umieszczamy po cudzysłowie otwierającym,
– gdy ucinamy koniec cytatu, cudzysłów zamykający stawiamy przed wielokropkiem w nawiasie kwadratowym,
– gdy ucinamy końcową część zdania, po którym następuje dalsza część cytowanego tekstu, stawiamy w tym miejscu wielokropek w nawiasie kwadratowym, a po nim kropkę.
Zbiegnięcie się wielokropka z innymi znakami interpunkcyjnymi
W przypadku zbiegu znaków stosujemy następujące zasady:
1) jeżeli wielokropek zbiega się z przecinkiem, kropką lub średnikiem, znaki te opuszczamy,
2) jeżeli wielokropek zbiega się z wykrzyknikiem, pytajnikiem lub pauzą, znaki te pozostawiamy.
Komentarze