Partykuła

Partykuła to nieodmienna i niesamodzielna część mowy, która nadaje odpowiednie znaczenie emocjonalne lub znaczeniowe wyrazom, a nawet całym wypowiedzeniom. 

Partykuła - rodzaje

Partykuła w zależności od kontekstu może wyrażać np. niepewność, życzenie bądź rozkaz. Zgodnie z najbardziej popularnym podziałem, ze względu na funkcję, wyróżnia się aż 11 jej rodzajów. Mamy zatem partykułę:

- pytającą, np. czy, li;

- mnożną, np. razy;

- ograniczającą, np. tylko, jedynie;

- rozkazującą, np. niech, niechaj;

- życzącą, np. oby;

- wzmacniającą, np. no, -żeż, -ż, naprawdę;

- przeczącą, np. nie, ani;

- twierdzącą, np. tak, owszem;

- wątpiącą, np. bodajże, może;

- akcentującą, np. się;

- przypuszczającą, np. by, chyba, może.

Partykuła - pisownia

Użytkownikom języka polskiego dość duże trudności sprawia pisownia łączna lub rozdzielna partykuły by (też byś i bym) oraz nie.

Pisownia partykuły by

Partykułę by piszemy łącznie z:

- osobowymi formami czasowników, np. zrobiłaby;

- osobowymi formami czasowników, ale użytymi w funkcji bezosobowej, np. malowałoby;

- innymi partykułami, np. czyżby;

- większością spójników, np. jeśliby;

- wyrazami porównawczymi, np. jakby.

Natomiast rozdzielnie by piszemy:

- po bezokolicznikach, np. skończyć by;

- po wyrazach o funkcji rzeczownikowej, np. można by;

- po wyrazach winien, powinien, np. winien by;

- po formach bezosobowych, które są zakończone na -no lub -to, np. zrobiono by.

Pisownia partykuły nie

Partykułę nie, uznawaną za wykładnik zaprzeczenia, należy zapisywać łącznie z:

- rzeczownikami, np. nieszczęście;

- przymiotnikami, np. niespokojny;

- imiesłowami przymiotnikowymi, np. nieoceniony wkład;

- przysłówkami utworzonymi od przymiotników (tzw. odprzymiotnikowymi), ale tylko w stopniu równym, np. niedrogo.

W wielu innych przypadkach partykułę nie zapisujemy rozdzielnie. Chodzi m.in. o pisownię przed:

- czasownikami, np. nie był;

- przymiotnikami w stopniu wyższym i najwyższym, np. nie najlepszy;

- wyrazami takimi jak wolno, warto, trzeba itp., np. nie wolno;

- liczebnikami, np. nie pierwszy;

- zaimkami, np. nie ten;

- przed partykułami byle i lada, np. nie lada gratka;

- imiesłowami przysłówkowymi zakończonymi na -ąc i -łszy, -wszy oraz formami nieosobowymi zakończonymi na -no, -to, np. nie będąc, nie wykryto.

Warto znać te podstawowe zasady, aby ustrzec się przed popełnianiem błędów, zwłaszcza że bardzo często stosujemy partykuły w swoich wypowiedziach, a nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę.

Komentarze