Zaimek - podział, odmiana, pisownia

Zaimek jest samodzielną, odmienną częścią mowy, która może wskazywać na osoby, przedmioty oraz ich właściwości.

Podział zaimków

Zaimki możemy podzielić, biorąc pod uwagę różne kryteria. Jednym z nich jest przyjęty rodzaj odmiany (tzn. jaką część mowy zastępują). W związku z tym wyróżniamy zaimki:

  • rzeczowne - można nimi zastąpić rzeczownik, np. ja, ty, nikt;
  • przymiotne - można nimi zastąpić przymiotnik, np. mój, twój;
  • liczebne - można nimi zastąpić liczebnik, np. ile, tyle;
  • przysłowne - można nimi zastąpić przysłówek, np. tam, kiedy, wszędzie, gdziekolwiek.

Zaimki możemy również podzielić ze względu na znaczenie:

  • osobowe - wskazują na osobę, o której wcześniej była mowa, np. ja, ty, on, wy, my;
  • dzierżawcze - wskazują przynależność czegoś lub kogoś do danej osoby albo rzeczy, np. mój, twój, nasz, wasz;
  • zwrotne - informują, że wykonawca danej czynności sam jej podlega, np. się, sobie;
  • wskazujące - określają cechę, osobę lub miejsce, o której bądź o którym wcześniej była mowa, np. tentam, tu, tędy;
  • pytające - tworzą pytania, np. kto, gdzie, czemu;
  • względne - wprowadzają nowe określenie na osobę lub rzecz, o której wcześniej była mowa, np. jaki, który;
  • nieokreślone - wskazują cechę, rzecz lub osobę, które nie są dokładnie określone, np. ktoś, coś, jakiś, gdzieś;
  • przeczące - tworzą przeczenia, np. nikt, nicnigdzie;
  • upowszechniające - uogólniają, np. wszyscy, zawsze, wszędzie.

Odmiana zaimków

Zaimki rzeczowne, przymiotne i liczebne odmieniają się przez przypadki, liczby i rodzaje, czyli tak jak części mowy, które zastępują, natomiast zaimki przysłowne są nieodmienne.

Przykład:

M. on; D. jego, niego, go; C. jemu, niemu, mu; B. jego, niego, go; N. nim; Ms. nim; W. nie występuje

Zaimki - pisownia

Zaimki w języku polskim zazwyczaj piszemy małą literą. Jednak w korespondencji oficjalnej i prywatnej możemy zapisywać zaimki dzierżawcze oraz osobowe wielką literą, aby okazać szacunek osobie, do której się zwracamy. Podobnie może być w sytuacji, gdy mówimy o Bogu - wówczas dopuszczalne jest użycie wielkiej litery ze względów uczuciowych i religijnych.

Komentarze