Myślnik stosujemy:
1) do zaznaczenia domyślnego członu zdania, np. Wczoraj skończyłam wcześniej, dziś – później;
2) zamiast czasowników jest, są, a przed słowem to, które wprowadza orzecznik, np. Rzym – to stolica Włoch;
3) do oznaczenia zawieszenia głosu, np. Myślałam o tym od dłuższego czasu i – nic nie wymyśliłam;
4) przed wyrażeniem, które w sposób ogólny ujmuje to, co wcześniej zostało szczegółowo opisane, np. Litwa, Łotwa i Estonia zabrały głos w sprawie otrucia dyplomaty – kraje bałtyckie nie poparły stanowiska Rosji;
5) po rozbudowanych członach zdania w celu zaznaczenia powrotu do myśli głównej, np. Lagunę Elafonisi, położoną przy południowo-zachodnim brzegu Krety i jedną z najpiękniejszych w Europie, która swą sławę zawdzięcza różowemu piaskowi – warto zobaczyć;
6) w miejscu, w którym pojawia się element nieoczekiwany dla czytelnika, zwłaszcza o neutralnym lub podniosłym charakterze, np. Jakiż ten los człowieczy potrafi być tragiczny – nie wiadomo, kiedy będziemy mieć powód do smutku, a kiedy do uśmiechu;
7) do oznaczania wtrąceń, np. Do tego wypadku doszło – o ile dobrze pamiętam – dwa miesiące temu;
8) do wyznaczania relacji między dwoma wyrazami lub wartościami:
– między wyrazami, które mają przeciwstawne znaczenie, np. ogień – woda;
– między wyrazami oznaczającymi początek i koniec jakiegoś odcinka, np. trasa Warszawa – Lublin;
– między liczbami, które oznaczają wartości przybliżone, np. 5 – 6 razy;
– jako znak zastępujący wyraz przeciwko, np. mecz Polska – Włochy;
– jako znak zastępujący określenie od – do, np. w terminie 14 – 18 lipca;
9) w wyliczeniach (jako przykład może posłużyć punkt powyżej).
Myślnik a inne znaki interpunkcyjne
W przypadku zbiegu myślnika z innymi znakami interpunkcyjnymi postępujemy według następujących zasad:
1) przecinek przed myślnikiem pomijamy,
2) kropkę, wykrzyknik, pytajnik lub wielokropek przed myślnikiem pozostawiamy.
Komentarze