Interpunkcja w dialogach, a zwłaszcza użycie kropki, może nastręczać pewne trudności, dlatego aby uniknąć popełnienia błędu, warto zapoznać się z kilkoma zasadami:
1) w kwestiach dialogowych bardzo często pojawiają się dodatkowo wypowiedzi pochodzące od narratora – mogą one odnosić się bezpośrednio do wypowiedzi bohatera lub nie.
Gdy narracja odnosi się do wypowiedzi bohatera, wstawiamy kropkę po tekście pochodzącym od narratora.
Przykład:
– Ania poszła już do domu – powiedział Grzegorz.
Natomiast gdy narracja nie dotyczy bezpośrednio dialogu, zamykamy go kropką.
Przykład:
– Chciałabym już iść. – Otworzyła drzwi i szybko wymknęła się z pokoju.
2) jeśli po wypowiedzi narratora pojawia się dalsza część dialogu, kropkę stawiamy tylko wtedy, gdy ma ona zamykać zdanie, po którym rozpoczyna się nowa myśl.
Przykłady:
– Chodź tutaj – powiedział Adam – i pomóż mi wstać.
– Chodź tutaj – powiedział Adam. – Dlaczego tak się guzdrzesz?
Od umiejscowienia kropek w dialogach zależy także użycie wielkiej lub małej litery. Postawienie kropki po wypowiedzi narratora sprawia, że dalszą część tekstu należy rozpoczynać wielką literą.
Komentarze