W języku polskim mamy 10 znaków interpunkcyjnych:
• kropka – znak oddzielający, który służy do zamykania wypowiedzeń;
• przecinek – znak oddzielający, który służy do wydzielania mniejszych fragmentów w obrębie całego wypowiedzenia (gdy użyjemy dwóch przecinków do wydzielenia zdania wtrąconego, wówczas przecinek będzie również pełnić funkcję znaku wyodrębniającego);
• średnik – znak oddzielający, który ma taką samą funkcję jak przecinek, ale jest od niego silniejszy;
• wielokropek – znak ten ma kilka funkcji: sygnalizuje przerwanie toku wypowiedzi lub zawieszenie głosu (znak prozodyczny), wskazuje na stany uczuciowe osoby mówiącej (znak emocji), oznacza pominięcie w tekście (znak opuszczenia);
• pytajnik – oznacza szczególną intonację (znak prozodyczny) i wskazuje na stany emocjonalne autora wypowiedzi (znak emocji);
• dwukropek – znak wyodrębniający, który służy do wprowadzenia cytatu, wyliczenia, uzasadnienia;
• myślnik – sygnalizuje miejsce zawieszenia głosu (znak prozodyczny) oraz pominięcie w tekście (znak opuszczenia), a zastosowany podwójnie – wydziela fragmenty tekstu (znak wyodrębniający);
• wykrzyknik – wskazuje na silne zabarwienia uczuciowe danych wyrazów lub zdań (znak emocji);
• cudzysłów – znak wyodrębniający, za pomocą którego wydziela się fragmenty tekstu, zwłaszcza cytaty;
• nawias – znak wyodrębniający człony poboczne i uzupełniające w stosunku do tekstu głównego.
Dokładne zasady użycia wszystkich znaków interpunkcyjnych znajdziesz w dziale Zasady interpunkcji.
Komentarze